SandraBrandt.nl

Categorie: Blog

Categorieën
Blog

Vriendschap zonder compromissen

Vriendschap

Verrijken van vriendschap

Als je trek hebt zie je iedereen ineens eten. Dat waar je aandacht naar uit gaat komt op je netvlies. Mijn aandacht richt zich tegenwoordig op het verrijken van vriendschap. Ineens lees ik dus prachtige artikelen op social media hierover. Ik deel graag de belangrijkste inzichten hieruit. Inzichten die ik opdeed de afgelopen weken maar waar ik nog geen woorden aan kon geven.

Overal een stempel op

Esther Mostert krijgt veel herkenning met haar post op Linkedin. ‘Vrienden kunnen ons teleurstellen, maar doen we dat niet gewoon zelf?’ […] ‘Vriendschap kent vele vormen & gradaties. Het is niet eenvoudig te duiden, al proberen we dat vaak wel. We hebben de neiging om alles te vergelijken en drukken overal een stempel op. Hierdoor doen we niet alleen een ander, maar vooral onszelf te kort, want anders is niet persé verkeerd en zeker niet minder.'[…] ‘Als je geraakt kan worden in negatieve zin betekent dat ook dat er heel veel moois in jullie verbinding verscholen ligt.’

Niemand hoeft op z’n tenen te lopen

Brechtje Schoofs deelt haar inzicht op Facebook: ‘Vaak hebben we de neiging compromissen te sluiten waarbij we onszelf een beetje dimmen.[…] Kan het ook anders? Ja, belangrijk is om boven tafel te krijgen wat het diepere verlangen van ieder is. Dat je uitkomt op iets wat voor beiden goed is […] Niemand hoeft op z’n tenen te lopen. Jij hoeft niet voor de ander te zorgen. Je kan alles vragen en inbrengen wat je wil omdat je er echt op kan vertrouwen dat de ander zijn verlangens ook zal uitspreken. Het geeft de mogelijkheid vol jezelf te zijn. In eerste instantie kan dat voelen als een confrontatie. Het vraagt moed en preciesheid om naar binnen te voelen en te onderzoeken of je een echte ja hebt of niet. Maar de beloning is groot omdat je zo de spanning die onderdrukte gevoelens meebrengen niet meer hebt. Er kan zo veel meer openheid, plezier en levenslust bij jezelf en in relaties zijn. […] Vol jezelf toelaten is lef hebben!

Stop met vechten

Wil je je ingesleten patronen losweken van jaloezie, jezelf kleiner of groter maken? Wil je niet langer in gevecht gaan over telkens hetzelfde onderwerp? Verrijk je vriendschap met een klein experiment met grootse gevolgen. Blijf bij het eerstvolgende gesprek met je aandacht bij je eigen lichamelijke sensaties.

1- check in bij je buik (wees gewaar van spanning)
2- blijf bij de spanning (luister en stop met zenden)
3- geef jezelf de tijd
4- blijf liefdevol / open aanwezig

Als jij stopt met jouw patroon van vechten (klagen over de ander) of vluchten (klagen over jezelf) en oefent in aanwezigheid net zolang tot spanning weer ontspant… dan doen we met z’n allen iets moois voor het grotere geheel.

Ter inspiratie

FIlmpje via Goalcast: ‘if you want to design a better life, design a better conversation.’

Het Klaagvrij Nieuws: inschrijven

 

Warme groet,

Sandra

 

Categorieën
Blog

Wat we kunnen leren van een leven op Ibiza

Anika Vervloet

Ze vertrok naar Ibiza, had haar dochter uitgeschreven van school en zou gaan werken als danseres en ook sieraden verkopen op de markt. Maar het ging anders. ‘De natuur riep me, ik moest weg van die drukke markt en urenlange wandelingen in stilte maken.’ aldus Anika Vervloet tijdens het interview voor Het Heldere Uur. Inspiratie voor het maken van een dansvoorstelling ontbrak en ze koos voor dat wat als vanzelf ging. En dat bleef ze 2,5 jaar lang op Ibiza doen.

Alert voor de buurman
Ze koos daar in de natuur om vanuit zichzelf te leven in plaats vanuit dat wat moet, vanuit doelen, vanuit doen. Dat wat ze deed wou ze alleen nog vanuit ontspanning en vreugde doen, zelfs het afwassen. ‘We leven vaak toe naar het einde van de werkdag of het moment dat de kinderen op bed liggen, maar wat dan?’ Anika meent dat we de tv aanzetten om het gat te vullen waar we in vallen als alles gedaan is wat moet. Maar wat nu als je dat gat juist als je uitgangspunt van leven neemt. Dat moment van niet-weten, van niks meer hoeven doen.. ‘Als ik buiten was op Ibiza en de buurman hoorde aan komen lopen merkte ik lichte spanning, alsof ik schuld had en hij me kwam vertellen dat ik iets verkeerd had gedaan. Daar wilde ik allemaal van loskomen’.

Wat wij kunnen leren van een leven op Ibiza op de radio

Het hele interview is 22 april om 19u bij Studio Alphen in Het Heldere Uur te horen via deze link. Of via uitzending gemist vanaf maandag via deze link.

Meer radio

21 april  om 14.30u ga ik met Ron Kas van NPO 5 in gesprek over Klaagvrij Leven in het programma Open Huis. Te beluisteren via deze link of gewoon op de radio.
Categorieën
Blog

Stress door gebrek aan lef

Teveel stress

Als intensive care verpleegkundige durfde ik mijn unieke inbreng niet voldoende te geven in mijn werk. Tezamen met mijn neiging om taken op me te nemen die anderen lieten liggen ervaarde ik zoveel stress dat ik het werk niet langer kon volhouden.

Ingeving de kop ingedrukt

Op Valentijnsdag bijvoorbeeld stond ik in de koffiekamer en had ik de ingeving om een kar klaar te maken compleet met koekjes en verse koffie voor de gezinsleden van de patiënten aan de beademing. Ik zag me ermee door de klapdeuren naar binnen komen als grote verrassing.

Doorbreken van patronen

Maar de klapdeuren werden normaliter alleen voor een acuut geval gebruikt als een patiënt zo snel mogelijk naar de operatiekamer moest bijvoorbeeld. Daarnaast was het gebruikelijk op deze afdeling om op de achtergrond te blijven tijdens het bezoekuur.

Er kwam ook nog eens bij dat de sfeer onder de collega’s erg ingetogen was deze ochtend.

Kortom: ik durfde niet. De ingeving die ik had zou de sfeer doorbreken. Terwijl dat juist de bedoeling was omdat ik volledige en liefdevolle aandacht wilde geven aan de familieleden. Toch stopte ik mijn ingeving weg, liet de koffiekar leeg achter en nam de gebruikelijke deur naar de intensive care om me ingetogen bij mijn collega’s te voegen. Het ontbrak me aan lef en ik heb er nu, 20 jaar later, nog spijt van.

Altijd eigen baas

Uiteindelijk zijn we allemaal baas over onze tijd. Of niet? Lang heb ik het niet geloofd. Toen zag ik het zo: het grootste deel van de week bestaat uit ‘de baas z’n tijd’ en daarnaast heb je ‘je eigen tijd’ wat overigens vol kan zitten met ‘verplichtingen’. Dat beeld werd voortdurend bevestigd om mij heen.

Maar hoe meer ik besef dat we maar één leven hebben en het voor mijn lieve connecties ook zomaar over kan zijn, hoe meer mijn missie zich laat zien.

‘Mensen wakker kussen opdat de kostbare levenstijd naar werkelijke tevredenheid wordt ingevuld’.

En ‘werkelijk’ is dat wat we voelen dat klopt. Dus in contact met zowel het hoofd als het hart. En ’tevredenheid’ betekent niet een voortdurend zoeken naar een staat van gelukkig-zijn. Het betekent ook niet dat we alle moeilijke situaties en beslissingen uit de weg moeten gaan. Tevredenheid betekent het gevoel wat je krijgt als je kijkt naar je leven nu en ziet dat dat oké is op dit ene moment wat IS. En hoe mooi is het als we meer van deze mini momentjes van wérkelijke tevredenheid verzamelen!

Verzamel kostbare mini momentjes van wérkelijke tevredenheid.

Euthanasie

Vijf jaar geleden kon mijn vader verlost worden uit zijn lijden middels euthanasie. Ik besloot de 24 uur voorafgaande aan hét moment compleet in contact met ieder nieuw moment te beleven én dat ik zou luisteren naar dat wat er nodig was in ieder nieuw moment.

Telkens als de angst me naar de strot greep was dat omdat ik dacht aan de dag erna waarop ‘het spul’ zou worden aangehangen. Ik gebruikte deze momenten om mezelf tot de orde te roepen en weer terug in het hier en nu te komen.

Geen spijt

24 uur lang deed ik wat ik mezelf had opgedragen. Nu 5 jaar later heb ik een heel goed gevoel over deze tijd. Ik heb nauwelijks stress ervaren en heb van niets spijt.

Waarom had ik nu wel het lef om te luisteren naar mijn ingevingen en jaren daarvoor als verpleegkundige op de intensive care niet? Was het omdat het een letterlijke kwestie van leven en dood was? Dat heeft zeker geholpen denk ik.

Ingevingen op waarde schatten

Hoe zou het zijn als we niet hoeven te wachten op een moment als deze om open te zijn voor onze ingevingen en die op waarde schatten? En om het lef te hebben hier wat mee te doen?

Eva Jinek in gesprek met Hansje Bunschoten zei zoiets als: ‘Je zou willen dat je het niet nodig hebt om terminaal verklaard te worden voordat je tot de o zo belangrijke inzichten komt.’

Afzien is beter

Fascinerend hoe we onze kostbare tijd besteden op een manier die vaak niet in lijn is met wat er werkelijk klopt voor ons.

Misschien heb je (onbewust) geleerd, net als ik, dat hard werken en afzien beter is dan plezier maken en op gevoel keuzes maken.

In een live presentatie van Bram Bakker bij ‘Check je Werkstress’ werd snel duidelijk dat het van belang is om weer terug in het lichaam te komen zodat je de belangrijke signalen van teveel stress kunt opmerken. ‘Laat meer en meer los wat je energie kost en voeg toe wat je energie geeft.’ aldus Bram in gesprek met de kijker over burn-out.

Klaagvrij én oprecht

En je kunt ieder moment opnieuw kiezen. Vullen we ons gesprek met negatieve energie? Blijven we klagen? Of proberen we eens wat anders en vragen we elkaar naar het mooiste momentje van de dag? Wat is er de afgelopen week gebeurd waar we meer van willen?

Voel je je slecht en is je neiging om erover te klagen? Probeer eens klaagvrij te blijven en toch recht te doen aan je onderliggend gevoel. Wat gebeurt er dan?

Als we aannemen dat de tijd die we hebben toch echt in onze handen ligt, wat zouden we dan nu doen of laten? Wat zouden we eens willen uitproberen, gewoon speels kijken als zijnde experiment?

Laten we onszelf meer en meer toestaan om te genieten, plezier te maken en vanuit liefde te kijken naar het leven. Sta vaker stil bij je successen. Dat kan zelfs met een discolamp op het werk aldus Arjen Boekhold.

Dit artikel schreef ik voor het Linkedin platform en kun je dus ook hier vinden.

Categorieën
Blog

Internationale klaagvrije vrouwendag

Vandaag kwamen zo’n 60 vrouwen bijeen in een wijkcentrum te Haarlem voor een bijzonder programma wat ik mocht presenteren en deels invulling gaf. Op het programma stond o.a.:

  • Klaagvrij Leven en staan voor je rechten
  • Veilig Thuis
  • Ervaringsdeskundige

Recht

Ik heb moeten zoeken naar de achtergrond van Internationale Vrouwendag, wist niet dat het in 1908 begonnen is. Het is blijkbaar nodig geweest om op te staan en te strijden voor kiesrecht en betere arbeidsomstandigheden en gelijkheid op vele andere vlakken. En nog steeds mag de vrouw meer opkomen voor haar rechten. Maar direct voel ik weerstand en dat is omdat ik het niet volledig vind wat ik nu zeg. Mannen mogen dat net zo goed en worden ook onderdrukt, mishandeld en ervaren in hun leven ongelijkheid.

Power

Maar toch, vandaag sta ik voor een groep vrouwen en pleiten we voor power, onze eigen power. Want staan voor je recht is opkomen voor wat je hart je ingeeft (nogmaals, dat geldt voor man en vrouw wat mij betreft). En om op te komen voor wat je hart je ingeeft heb je jezelf serieus te nemen.

Waardevol

En daar is hét grote raakvlak met Klaagvrij Leven. Om zonder klagen maar wel oprecht door het leven te gaan heb ik mezelf waardevol te vinden en serieus te nemen. Want pas dan zijn mijn behoeften die onder het klagen verscholen liggen waardevol en mijn eventuele hulpvragen ook.

Invloed

Daarnaast is de keuze voor een slachtoffer positie mogelijk én de keuze voor een positie met meer invloed. In mijn dagelijks leven wel. Ik vertel dat ik alle vrouwen gun dat zij die keuze hebben en kunnen maken. ‘Kijk telkens weer waar je wél kunt luisteren naar je hart en vind jezelf waardevol en kom ervoor uit! Luister naar je eigen behoeften én die van je partner. Luister naar elkáár! En straf jezelf niet af (dat is klagen over jezelf) als je dat zó lang niet gedaan hebt. Vanaf nu kun je weer ieder moment opnieuw kiezen.’ Ik zie vele knikkende vriendelijke gezichten tegenover mij.

Boeiende vrouw

Ervaringsdeskundige H. is ook één van de spreeksters. Ik zou met haar in gesprek gaan met de microfoon maar laat haar al snel zelf het woord doen want dat blijkt vele malen mooier. Ik neem plaats in het publiek op de eerste rij en luister aandachtig naar deze boeiende vrouw.

Gedwongen

Tien jaar geleden werd zij zwaar onderdrukt in haar relatie. Ze mocht niet naar buiten kijken, kreeg alleen eten van haar man als hij dat wilde, werd gedwongen om met hem naar bed te gaan en werd geslagen. Tot op een dag de jeugdbescherming kwam en haar voor de keus stelde om samen met haar man te blijven (maar dan werden de kinderen uit huis geplaatst) óf voor de kinderen kiezen en weg bij haar man. Ze koos voor het laatste want: ‘dan was ik met drie in plaats van met twee en ik wilde niet langer in de slachtoffer positie blijven’.

Wat wil jij?

Ze ging naar het Blijf van mijn lijf huis en: ‘daar was het voor het eerst dat ik in Nederland iemand ontmoette die tegen me zei: ‘wat wil jij’? Ze vertelde dat ze álles wilde leren wat ze nodig had om onafhankelijk te kunnen zijn. Alle cursussen die ze wilde kreeg ze en deed ze met vlijt. Ondertussen kregen haar twee zeer jonge kinderen ook psychische hulp op haar verzoek.

Wij zijn leuk!

Inmiddels is ze gelukkig getrouwd en is de haat jegens mannen verdwenen. Ze pleit voor het aanboren van de eigen kracht. ‘Wij zijn allemaal leuke vrouwen met kwaliteiten, doe er wat mee!’ aldus H.

Maha

Na afloop komt er een jonge vrouw naar me toe. Ze heeft haar zoontje op de arm. Ze heet Maha en is moeder van vier, spreekt goed Nederlands en wil ook een radioprogramma. Bij Haarlem105 heeft ze al gesolliciteerd, zonder resultaat. Ze wil graag luisteren naar haar hart en beter op komen voor haar eigen behoeften. Ze komt uit Egypte en spreekt de taal van vele vrouwen hier. Ze wil zo graag dat al die vrouwen ook kunnen begrijpen wat deze ochtend verteld is. Ook door de mevrouw van Veilig Thuis en ook door de ervaringsdeskundige. Ik vertel haar dat ik een cursus ‘Vrouw&power’ wil maken met het thema Klaagvrij uiteraard 🙂 Ze begint te stralen als ik haar vraag of ze het samen wil geven met mij. Ze ziet zichzelf al vertalen. En dan opeens zie ik nog iets voor me….

Granaatappel

Nadia en Merijn van ‘op zoek naar de granaatappel’

Het programma Op zoek naar de granaatappel bekijk ik regelmatig met veel interesse. Een kijkje in een andere cultuur waar vrouwen soms nog onderdrukt worden en toch ook weten op te staan en het heft in eigen hand nemen. Vrouwen die met koken kostwinnaars kunnen worden bijvoorbeeld. De programmamaaksters gaan samen met deze powervrouwen het eten voorbereiden, praten over hun gewoontes en struinen de lokale markten af voor de juiste ingrediënten. Zeer leerzaam en inspirerend.

 

Samen koken

Ik wil thuis eigenlijk ook graag eens iemand uit een heel andere cultuur uitnodigen mét kinderen om samen te koken. Voedsel bereiden naar recept uit haar land. Ik zie direct dat deze jonge vrouw tegenover mij met haar jochie op de arm daar vast oren naar heeft. Ze straalt als ik haar vraag. En wat blijkt: ze is al twaalf jaar in Nederland en kent geen enkel Nederlands recept en heeft ook daarin interesse.

‘Hoe kom je bij mij met vier kinderen eigenlijk?’ vraag ik haar. Ze blijkt plannen voor rijles te hebben maar tot op heden brengt en haalt haar man haar altijd. We spreken af dat we contact opnemen voor een afspraak en blij gaan we ieder ons weegs.

 

 

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Categorieën
Blog

Organisch durven laten ontstaan

Adviesburo

Het is dinsdag namiddag en ik ben aangekomen in een oude fabriekshal waar een organisatie adviesburo is gevestigd. Een prachtig vormgegeven ruimte waar ik een hoge open trap met oranje vloerbedekking betreed naar de glazen ruimte boven.

Tijd voor klagen

Ik heb een avondvullend programma bedacht voor tien vrouwelijke adviseurs samen met mijn co-trainer Martine. Zij zal een discussie uitlokken middels enkele pittige stellingen en er zal tijd zijn om te klagen, te focussen op problemen en aandacht zijn voor verschil van mening. Ik zal het overnemen en heb de verwachting dat we met een helder geformuleerde wens kunnen starten met de Inspiratietour.

Inspiratietour

Deze werkvorm staat volledig in het teken van wat wél kan. Het is een state of mind waarin ik de deelnemers breng middels visualisatie. De uitkomst ligt telkens weer verrassend dichtbij de potentie van het team.

Verzet

Afijn. Martine is van start. De verschillen van mening die ontstaan, zelfs de vermeende disconnectie met het onderwerp die door enkele deelnemers duidelijk wordt gedeeld geven me even spanning. Blij dat ik dit gesprek niet hoef te leiden! Ik leer ondertussen van Martine en de groep dat een verschil van mening of zelfs het oneens zijn met wat we aanbieden niet hoeft te betekenen dat het ‘allemaal voor niks is geweest’.

En hé, opeens valt mij de voorlaatste inspiratietour in en daar was door een deelnemer sterk verzet tegen de vorm. Juist híj was degene die na afloop zie: ‘de inspiratietour was noodzakelijk om boven tafel te krijgen wat er boven tafel moest komen’.

En nu komt het mooiste:

Tegenvaller biedt uitdaging

Ik had de verwachting dat ik gaandeweg Martine’s deel een helder geformuleerde wens of vraag kon destilleren die dient als startpunt voor mijn deel van de avond. Essentieel dus. Als die er niet is, kunnen we niet verder! Ik bespeur echter geen enkele heldere vraag. Ik zie geen enkel haakje om mijn stuk in te zetten. Wel voel ik dat het tijd is om het over te nemen van Martine, dat het tijd is dat zij haar deel afrondt. Ik fluister haar dat in en langzaamaan rondt ze af. Er lopen wat mensen heen en weer naar het toilet en ik ga ook.

Stap in vertrouwen

Ik ben ondertussen actief met loslaten van belemmerende kritische gedachten. Telkens stap ik weer in het vertrouwen. Vertrouwen dat de inhoud gaat komen wanneer daar de tijd voor is. Ik laat gebeuren wat me invalt. Zo loop ik enkele keren heen en weer tussen de glazen vergaderruimte en het ‘balkon’ boven in de voormalige fabriekshal. De deelnemers zijn met elkaar in gesprek en enkele lopen naar beneden voor thee. Ik vraag me af waar de behoefte nou eigenlijk écht ligt in deze groep. Zonder met mijn hoofd actief naar een antwoord te zoeken zak ik weer af naar het vertrouwen en blijf ik ook gefocust op mijn wens om door te pakken.

Flow

Dan valt mij een mooie richting in. Ik zeg dat we weer verder gaan en pak mijn kaartenset van Twijnstra & Gudde om twee vragen te stellen die mijns inziens de essentie zijn voor deze groep. Ze kiezen elk twee kaarten met een afbeelding, ongezien. Vervolgens delen ze aan de hand van de kaarten hun antwoorden in twee tallen. Na het diner komen alle antwoorden zichtbaar voor de hele groep op flapovers. En dan kunnen we met elkaar aan de slag om de uitgangsvraag helder te formuleren. En dat wordt een hele mooi vraag!

‘Hoe kunnen wij onze volledige potentie benutten?’

Van start

De Inspiratietour kan van start. Eén van de deelnemers stelt voor het met ogen dicht te doen en ik neem haar tip aan. Twintig minuten zitten we met de ogen dicht en begeleid ik de groep naar de plaatsen en mensen die hen ondersteunt bij hun uitgangsvraag.

Voor de voeten

De uitkomsten van deze Inspiratietour delen we met nog knipperende ogen tegen het felle licht wat we na deze tour weer zien. Iedereen zat écht even ergens anders dan in deze ruimte. We hebben onderwijl gelachen en prachtige inzichten gekregen die weer zó dichtbij de mensen zelf liggen dat ze het alleen maar hoeven oppakken de komende tijd!

Afbeelding: databank Bilderberg en laat niet de deelnemers aan de inspiratietour zien maar geeft wel de sfeer weer die ontstond.

 

http://www.sandrabrandt.nl/teambuilding/

 

 

 

Categorieën
Blog

Duizendpoot houdt koers

Het valt niet mee, zoveel pootjes, duizend stuks..  Het houdt koers..  wat is daar voor nodig?

Danny

Vandaag had ik een coachgesprek met Danny, op de fiets. In beweging gebeurt er meer. En daar is de essentie meteen.. want hoe bepaal je je richting en in welk tempo, welke tijd.. kloktijd? Nee kloktijd beknelt, belemmert. We zouden oversteken, stonden bij het verkeerslicht bij de ‘verfrollerbrug’ maar het voelde niet goed. Te druk daar. Danny zei ter loops iets over een andere route in plaats van oversteken. Terwijl oversteken logischer leek (want: korter) voelde doorfietsen langs het Spaarne beter. Rust en ruimte om de gedachten te laten gaan. We verlieten het kruispunt en veranderden onze koers.. of nee.. we hielden koers, de weg die als vanzelf opborrelde. En zo fietsten we heel Haarlem Centrum rond, continue in contact met wat er op dat moment als vanzelf kon ontstaan qua richting. We opperden wel vijf keer een café’tje om neer te strijken en toch bleven we op de trappers tot we als vanzelf op een mooie plek kwamen waar we konden landen in het zonnetje en ons gesprek voortzette onder genot van een Latte Macchiato.

Poten op de grond

DannyGeland op een terras in de zon. Ons gesprek ging over de inspiratietour. Danny wil deze gaan doen. Tijdens de inspiratietour ga je met jezelf als enige kompas een week het land door met een brandende vraag in je leven. Een week met een focus waardoor je nieuwe inzichten krijgt. Meestal betekent het dat je vooraf met mensen afspreekt die jou inspireren bij jouw brandende vraag maar voor Danny zal het heel anders verlopen… De details beschrijft hij later misschien zelf in een blog. Voor nu volstaat het te zeggen dat zijn focus zal zijn: met de poten op de grond en levend vanuit gevoelstijd en -richting.

Kompas

Die innerlijke kompas heeft iedereen en die helpt mij enorm om koers te houden. Poten op de grond, ja dat ook. Dankzij Danny besef ik dat ook ik iedere dag werk aan de basis. Poten op de grond, leven vanuit wat NU als vanzelf oké is. DOEN.. ook zoiets. Focus voor die paar minuten per keer die ik kan gebruiken voor hetgeen ik allemaal opzetten wil terwijl het gezinsleven ook doorgaat met drie kleintjes. En samen doen. 2015 is voor mij het jaar van samen doen. Nieuwe samenwerkingspartner toelaten in mijn bedrijf. Best spannend maar het voelt goed!

Duizend en één

Het blog ontstaat omdat het me even duizelt. Duizend en één dingen duizelen. Waren het er nou gewoon duizend.. dan viel het nog mee 🙂

30 dagen challenge Happy Family is running

er komt weer een mooi contact voor werkplekonderzoek aan..

dan is de inspiratietour in wording voor jongeren en een pilot (film) is onderweg!  Halte Z.

borrelende ideeën over e-book over klooi en speeltips (later meer)

en 1 mei een Lente Feest in wording, compleet bedacht en georganiseerd door mijn oudste van 6 en zijn buurmeisje.

 

o… is dat alles eigenlijk?

 

 

Categorieën
Blog

Klaagvrij

Het is zondag. Een dag vol aandacht voor kinderen en andere activiteiten waarbij ik mijn aandacht aan anderen geef. In de namiddag begint het klagen in mijn hoofd, zeurderig. Snel schakel ik over naar mijn onderliggende wens: samen met fijn gezelschap, los van het gezin, wat eten in mijn stad Haarlem. Het is thuis snel geregeld en ik stap op mijn fiets, mijn telefoon checkend of de ge-appte mensen kunnen komen als gezelschap. Reactie blijft uit. Vlak voor sluitingstijd stap ik ‘By Lima‘ binnen, een hotspot in Haarlem met heerlijke thee. Twee bekenden begroeten me enthousiast: ‘we hebben het nét over je!’. Er ontstaat een geanimeerd gesprek over talenten verbinden en ik bedenk ter plekke dat we daar een inspiratie-avond voor kunnen organiseren. Ze zijn verrast en enthousiast over dit voorstel. Ik merk dat het mij verbaast dat mensen verrast zijn als ik een mogelijkheid zie om wensen in daden om te zetten.

Talenten verbinden, geloven in mogelijkheden.. dat maakt happy!

Ik reken af en fiets naar een stampvol Dodici achter de Grote Markt. Een geweldige keuken hebben ze daar al jaren. Aan de grote tafel bij het raam is nog net 1 stoel vrij. Ik pak mijn schrift erbij voor mijn boek-in-wording over een klaagvrij bestaan. Ik kies de overheerlijke ravioli met walnoten, een thee, water en een rode port. Met mijn drankjes voor mij en mijn schrift in de aanslag mijmer ik wat voor me uit. Veel komt er niet van schrijven nu. Ik piel wat op mijn telefoon.

Dan eerst eten, smullen!

Naast mij zit een gezelschap te praten over het verdelen van de rekening. Ze moeten er zelf om lachen en ik lach mee. Dan raken we in gesprek over klaagvrij leven. Eén van de heren vertelt me dat hij net nog zei dat hij vond dat de bediening zo laat de borden afhaalde. Nu beseffende dat het negativiteit in de groep veroorzaakt en het vrij nutteloos is. Het is het begin van een super leuke avond met geweldig gezelschap, precies wat ik voor ogen had deze avond. Ik bestel een rondje voor ze en een zoete lekkernij om te delen. Nog zeker 1,5 uur zijn we in gesprek. De drankjes zijn halverwege op als ik me hardop afvraag of de bestelling van de lekkernij is doorgekomen. Ik sta op en vraag aan de bar of onze bestelling er nog bij mag komen. De ober zegt: ‘ik maak het meteen in orde!’. Voor mij een normale handeling maar doordat we bewust dit onderwerp bespreken zie ik ineens dat het onderdeel uitmaakt van mijn eigen training in klaagvrij leven.

Ik fiets naar huis en denk: ‘ik ben weer helemaal MIJ’! Vol inspiratie voor mijn boek, gegeven door dit geweldige gezelschap terwijl ik heerlijk ben verwend met lekker eten en drinken.

Op je gezondheid!

 

Categorieën
Blog

Vertrek

Inspiratietour met websiteVolgende week vertrek ik. Babylief mee. Ik ga de Inspiratietour voor ‘probleem’ jongeren verder voorbereiden met HalteZ.

We hebben afspraken bij Gemeente Deventer en met een ex-cliënt van HalteZ. Hij is uit het diepe dal gekomen en wil jongeren helpen op hun weg naar een beter leven.

Ik hou van verbinden dus betrek hem graag bij de Inspiratietour en ben benieuwd hoe de Gemeente Deventer de Inspiratietour ook als ‘in te kopen product’ kan zien voor ondersteuning van ‘probleem’jongeren.

Die wens van het verbinden gaat nog wat verder.

Zussenpot

De dag vóór die afspraken in Deventer ben ik in Zutphen. Hier is een grote Community vrouwen die zich de Zussen van Zutphen noemen en elkaar steunen en versterken waar nodig. Sinds kort is daar een ZussenPot. Men kan geld doneren voor vrouwen die tijdelijk geld nodig hebben. Die vrouwen kunnen rentevrij lenen en tezamen zoeken ze een geschikte regeling om het geld weer terug te krijgen.

Waarom deze info? Het gaat nog ietsje verder;

NO-Bullshit

Ik heb sinds kort één van mijn kwaliteiten nóg beter onder woorden en wil er erg graag mee verder aan de slag. Ik kan haarscherp horen of iemand praat vanuit de Kritische stem of vanuit de EIGEN stem. Ik geef geen voeding aan de Kritische stem, breek ook direct daar het gesprek af en ga vervolgens weer verder in gesprek met de EIGEN stem. Dit blijkt zo krachtig te werken dat dit als op zich staande dienst moet worden aangeboden vind ik. Of het nou om PTSS gaat of Burn-out klachten of om een ‘gewone’ zoektocht naar wie je nou eigenlijk zelf bent…  Met zo’n gesprek ga je voor je gevoel in korte tijd ‘van rugzak naar vleugels’. De kritische stemmen zijn de bullshit en die kick ik er voor je uit met het NO-Bullshit spreekuur.

En nu de verbinding op een trapje hoger:

Verbinding

Ik ga in Zutphen het NO-Bullshit spreekuur houden en doneer driekwart aan de ZussenPot. De rest is voor mijn verblijfkosten aldaar. Zo kan ik de Inspiratietour voorbereiden zonder dat het me veel geld hoeft te kosten, kan ik mijn spreekuur houden en steun ik met liefde een lokaal mooi initiatief (de ZussenPot).

 

Mooie mensen uitgelicht

EugeneEugene van den Hemel schreef een inspirerend stuk op linkedin. Waarom mijn tijd het geld niet waard is.

 

 

Daan Berkhof tekent fantastisch gebouwen in Haarlem onder andere. Zie hier.Daan Berkhof

 

 

 

 

DianaDiana Aben heeft met 4 anderen een pand in beheer in hartje Haarlem voor yoga. Bijzonder project.

 

 

 

InekeIneke Hurkmans vloog naar Afrika om haar Jump Movement (7 stappenplan ter empowering van mensen) ook daar te brengen.

 

 

 

Volgende blog: Waarmaakdag Haarlem

Ook hier een mooie verbinding!

Categorieën
Blog

Het effect van AANDACHT

Tijdens een AANDACHT sessie ben ik 100% aanwezig ben bij ieder nieuw moment en afgestemd op jou zonder mezelf te verliezen.

Ik begon AANDACHT sessies vanuit Geluksroute op het Happinez Festival. In een tipi tent ontaandacht mindfull rust coachingving ik 1 tot 4 personen voor korte sessies van 10 tot 20 minuten. Een moeder met haar volwassen dochters, een ouder koppel wat elkaar net een jaartje kende, een jonge man die net 8 maanden clean was na jaren drugsgebruik en zwangere Lisa Portengen na haar boekpresentatie aldaar.

Lees meer over enkele van deze ontmoetingen in dit blog.

AANDACHT sessie boeken

(20 minuten tot 1 uur): 280€ incl. 21% BTW en reiskosten.

 

Ik heb in geen tijden weer zo heerlijk kunnen slapen!

Lisa Portengen

 

Reactie van Ruben:

‘Sinds enkele maanden is het bijzonder druk in mij. Ik ervaar vrijwel non-stop een stroom aan gedachtes en geregeld barst er een vulkaan aan emoties los. Tot voor kort voelde ik mij nagenoeg volledig onmachtig om mijzelf staande te houden in die chaos. Ik probeerde van alles maar niets leek te helpen. Tot het moment dat ik onverwacht een ontmoeting met Sandra had. Die ontmoeting bracht de ervaring dat rust en stilte binnen handbereik en in mij liggen. I’m stil flabbergasted and speechless… Niet eerder ontmoette ik iemand in real life die in staat was om mij bij dit punt te brengen. Dank Sandra voor je heldere voelen EN handelen. Dank dat jij mijn gevoeligheid kon zien en waardoor ik opnieuw toegang kreeg tot deze zo belangrijke bron. En dank voor het aanreiken van de les dat ik zelf mag en kan ervaren wanneer ik mij even terug dien te trekken om terug te komen bij mijn eigen midden.’

 

 

 

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Categorieën
Blog

Schichtig in de tipi

Badkuipen op wieltjes rollen achter een voertuig aan door het van der Werf park op deze zondag in Leiden. Badeendjes krijgen hulp van een gieter om door de halve regenpijpen te kunnen glijden. Trommelstokjes staan niet stil in kinderhandjes, de microfoon wordt gepakt door een zanger… het publiek geniet van het Picknick-festival en zoekt verkoeling in de schaduw van prachtige bomen.

Ik ben bij de twee tipi’s van Geluksroute. In de ene kun je terecht voor een didgeridoo mini concert en in de andere kun je in 10 minuten van een vol hoofd naar en vol hart geholpen worden door mij.

Er komt een man op mij af, hij praat onverstaanbaar en kijkt schichtig heen en weer. Uiteindelijk hoor ik hem zeggen: ‘druk hoofd’ en verder ‘ik hoorde dat ik hier moet zijn’. Ik nodig hem uit in de tipi te stappen en stel me voor.

Ondertussen probeer ik in te schatten of deze meneer onder invloed is van alcohol of drugs of misschien een psychische aandoening heeft waar ik geen hulp bij bieden kan. Het enige wat ik waarneem is een sterke lichaamsgeur maar misschien doe ik niet eens voor hem onder gezien de dag die zijn naam eer aan doet.

Met moeite krijg ik antwoord op enkele vragen. Maar dan komt daar toch de informatie die ik zocht. Meneer heeft last van chaos in zijn hoofd. Het maakt hem onzeker en gespannen. En meneer is angstig voor die chaos. Ik ga met hem in gedachten naar een situatie waarin hij zich wél prettig voelt. ‘Als ik een boek lees, dan word ik rustig, dan ben ik ook niet meer onzeker. Maar is dat wel goed, een boek lezen?’

Ik antwoord: ‘als u zich ontspannen wilt voelen en dat lukt door een boek te lezen, wat maakt dat u mij vraagt of ik het goed vind dat u een boek leest?’ Hij praat weer wat in losse flarden en onverstaanbaar zonder oogcontact te maken.

Ik schakel over naar het hier en nu. ‘Laten we bij zinnen komen, in de zintuigen’ zo ga ik verder. Ik vraag hem wat hij hoort en het lukt hem dat verstaanbaar te benoemen. De muziek die duidelijk aanwezig is op het festival terrein noemt hij niet. Ook niet bij herhaaldelijk vragen over wat hij zoal nog meer hoort.

Dan zeg ik: ‘de muziek?” Hij: ‘ja die hoor ik maar dan word ik meteen weer druk in mijn hoofd’. ‘

Ik: ‘Ah, oké daarom noemde u dat niet?’ ‘Toch is het mogelijk om te luisteren zonder er iets met uw hoofd mee te hoeven doen. U hoeft er verder niks mee, u kunt het gewoon horen’.

Hij blijft stil en luistert zichtbaar, hij ontspant wat in zijn gezicht en we krijgen voor het eerst oogcontact.

We gaan nog verder met de zintuigen-oefening en dan ineens is het schichtige weer terug. Hij vraagt: ‘maar eh, denkt u dat ik dit ook straks thuis kan?’ Ik: ‘u hoeft niet angstig te zijn dat de chaos terug keert want die keert terug, daar kunt u zeker van zijn’ ‘Wat u ook weet is dat u rust in uzelf heeft en daar naartoe kunt’ ‘dat kunt u door een boek te lezen of hier naartoe te gaan, dus blijkbaar bent u bezig met dát op te zoeken wat u een goed gevoel geeft!’ ‘De chaos zal absoluut blijven terug komen voorlopig én u bezit de mogelijkheid om de rust weer te vinden’.

We evalueren en ik vraag hem hoe hij zich voelt. Hij zit er zichtbaar ontspannen bij, een open blik, rustig kan hij me aankijken en hij praat verstaanbaar. Dit is precies zoals hij zich voelen wil. Hij geeft me een hand en ik vertel hem dat hij naar mijn idee mooie contacten aan kan gaan met anderen als hij zich zo fijn in contact met zichzelf voelt.

Een bijzonder moment in de tent.Happytipi