SandraBrandt.nl

Categorieën
Blog

Angst omarmen

De liefde

Alles is een uiting van of een roep om liefde. Zo zei Lisa Portengen laatst. Het helpt om mensen te doorgronden in soms ongewenste situaties.

Klaagvrij willen leven, ook in gedachten terwijl ik ook oprecht blijf is een uitdaging met gevoelens waar ik het liefst direct vanaf wil. Het makkelijkst is het als ik gelukkig ben. Zoals de laatste tijd vooral..

Zielsgelukkig

De laatste weken heb ik zóveel liefde ervaren om mij heen. Deels doordat ik de contacten zelf opgestart heb, mogelijk heb gemaakt. Zo bracht ik een groep mensen bijeen die eerder in Het Heldere Uur radioprogramma waren geweest. Het leek me zo heerlijk om ze met elkaar in contact te brengen. Het werd uiteindelijk een bijzondere avond waar ik zielsgelukkig van naar huis reed.

Ik ging in op een uitnodiging van Ineke Hurkmans om bij haar aan tafel de Jump te doen terwijl de gasten hun meegebrachte eten met elkaar deelden. Een jump is dé manier om respectvol en vol aandacht en liefde met elkaar in gesprek te zijn. Ik kende er alleen Ineke maar deze methode maakt het direct mogelijk om van hart tot hart contact te maken in no-time. Gelachen en gehuild in een enorm liefdevolle armosfeer. Ik ging wederom zielsgelukkig naar huis.

Angst, paniek en verdriet

En dan ‘the day after’. Lichte paniek, gevoel van contactverlies, de lijntjes lijken even weg. Ik zoek naar een manier om hiermee om te gaan. En dan zie ik een filmpje van Yara Hannema.

Karin Höhle-Dikken deelt ‘m op haar tijdlijn en voegt eraan toe:

Alles mag gevoeld worden, ook de “lastige” gevoelens. Het mooie is dat we dan pas doorkrijgen dat we ze kunnen (ver)dragen en wellicht omarmen. Dat laatste kan ik na flink oefenen ook met angst. Het geeft me zo’n sterk en trots gevoel. Ik kan het liefhebben. Met alles erop en eraan.

Omarmen

Boem. De connectie, de vaste grond is terug. De lijntjes met alle lieve mensen, het leven. Erbij blijven. Niet geforceerd ánders willen voelen. Delen, oprecht klaagvrij, dat is wat ik doe als ik mijn koffie’tje ontvang in Haarlem bij Native van Mirjam. Ik zit er graag te werken. Echt contact met de lieve dames die er werken.

Wérkelijke verbinding met mensen geeft bestaansrecht. Er voor elkaar zijn.

LEVEN. from Yara InMedia on Vimeo.

 

 

Een mooie dag!

Categorieën
Blog

Klaagvrije terugval

Werken aan een boek over klaagvrij leven vraagt dat ik ermee bezig ben, iedere dag opnieuw ín mijn leven. De laatste tijd merkte ik zijdelings op dat ik de connectie met mijn eigen praktijk aan het loslaten was. Niet helemaal, want een nieuw patroon heeft zich al aardig ingesleten maar toch.. zo in privé sfeer is het wel makkelijk om te klagen over lichamelijke klachten in combinatie met de drie nog jonge kinderen.

Praten vs Doen

Ik merkte ook een soortgelijke neiging bij gasten in mijn radioprogramma. Veelvuldig praten óver situaties is soms de veroorzaker van de ontkoppeling van het DOEN. Je sust jezelf met je eigen woorden en de toehoorder lijkt er ook tevreden mee te zijn (of erin te stinken). Bij mijn gasten weet ik telkens dit moment te herkennen en terug te krijgen naar de mensen zelf. Vandaag ben ik ook thuis weer veel bewuster gaan oefenen met klaagvrij én oprecht zijn.

Klaagvrij over mij

bamboebosWaar ik de laatste tijd trouwens grote sprongen mee maak is het klaagvrij blijven over mezelf! En dat is een dikke chapeau waard. Vroeger haatte ik mezelf als iemand rechtstreeks kritiek gaf. Als iemand zich ook nog eens heel vervelend voelde door iets wat ik wel/niet gedaan had dan sloeg het bij mij naar binnen.. Ook al leerde ik in de loop der tijd dat hetgeen iemand raakt ook iets zegt over die persoon en diens behoefte, ik bleef het naar binnen slaan.

Waardevolle conclusie

En daar ben ik gewoon mee opgehouden. Ik ben meer waarnemer geworden van mijn gedachten, mijn gevoel die daaruit voortkomt en in staat om gedachten los te laten of andere te kiezen. Dankzij een korte sessie met Carolijn Vet kwam ik er achter dat het gewoon veel nuttiger is om de volgende conclusie over mezelf te trekken namelijk: ‘ik ben waardevol’. Dat liep mooi synchroon met mijn oefening om ook klaagvrij over mezelf te blijven.

Stilte

Soms is het nodig me terug te trekken in een ruimte zonder prikkels. Helemaal stil te worden. Alleen zijn. Fijn, tot mezelf komen, gedachten laten gaan en ontspannen. Kreeg ik voorheen onrust door de vele activiteiten die er online gepresenteerd worden en ik dus allemaal mis, laatst las ik tot mijn blijdschap hoe goed het is om je met regelmaat terug te trekken in je bed met de gordijnen dicht. Ha, die bevestiging was toch even lekker!

Rust.

Waardering

Sinds kort bedenk ik drie dingen die ik waardeer aan de dag. Er zit dagelijks een herinnering in de mobiel die oplicht als het daar weer tijd voor is. Een mooi middel om een nieuw patroon aan te leren! Heb je het door? Die woorden die zo makkelijk van het doen afleiden? De kunst is natuurlijk het nieuwe patroon erin te houden. Oké bij deze dan.. dan noem ik ook meteen nu 3 dingen op van vandaag die ik waardeer:

1- super tof contact met Arthur Kruisman die ik ook nog even aan de telefoon had en sprak over een gedeelde twitter connectie en mijn wens dat die ook in mijn radioprogramma zou komen ooit.

2- vervolgens super leuk telefoongesprek met deze voor mij nog onbekende twitter connectie TJ Postman waarmee ik een uur aan de telefoon zat en heel goed bleek te levelen (hij zit nota bene in Pakistan voor een event).

3- een moment in het gezin waarbij ik niet in mijn standaard communicatie patroontje stapte maar eens iets anders deed. Het resultaat was lucht, humor en een stoeipartij met het hele gezin op de grond na het avondeten.

Verdieping in contacten

Door meer klaagvrij te leven verdiepen de contacten die ik heb. Want klaagvrij én oprecht proberen te leven betekent dat je bij diepere lagen komt, je werkelijke behoeften onder je geklaag.. Allerlei gevoelens lijken te intensiveren en de kunst is ze ook oprecht te delen. Zo ontmoet ik dezelfde personen ook steeds een beetje échter. En hop, daar zijn de mooie woorden weer. Het is namelijk heel bewust werken aan het versterken van mijn contacten en het écht zijn, juist als ik me minder fijn voel! Ja, daar wil ik ‘ja’ tegen blijven zeggen en ervoor blijven werken. Een blog schrijven helpt alweer om me er meer bewust van te maken.

Magazine

Wblue-monday-vs-klaagvrije-maandage maken met elkaar een magazine! De gasten die hun mooie verhalen deelden tijdens Het Heldere uur en ik! Ken je een bedrijf die het Magazine Klaagvrij leven heel graag zou willen hebben, die het mooi kan gebruiken om de Blue Monday op 23 januari (met een knipoog) te overleven bijvoorbeeld? Laat het me weten!

Wil je meehelpen het ook te realiseren en wil je doneren? Dat kan op de speciaal daarvoor bestemde website.

 

 

Categorieën
Blog

Schichtig in de tipi

Badkuipen op wieltjes rollen achter een voertuig aan door het van der Werf park op deze zondag in Leiden. Badeendjes krijgen hulp van een gieter om door de halve regenpijpen te kunnen glijden. Trommelstokjes staan niet stil in kinderhandjes, de microfoon wordt gepakt door een zanger… het publiek geniet van het Picknick-festival en zoekt verkoeling in de schaduw van prachtige bomen.

Ik ben bij de twee tipi’s van Geluksroute. In de ene kun je terecht voor een didgeridoo mini concert en in de andere kun je in 10 minuten van een vol hoofd naar en vol hart geholpen worden door mij.

Er komt een man op mij af, hij praat onverstaanbaar en kijkt schichtig heen en weer. Uiteindelijk hoor ik hem zeggen: ‘druk hoofd’ en verder ‘ik hoorde dat ik hier moet zijn’. Ik nodig hem uit in de tipi te stappen en stel me voor.

Ondertussen probeer ik in te schatten of deze meneer onder invloed is van alcohol of drugs of misschien een psychische aandoening heeft waar ik geen hulp bij bieden kan. Het enige wat ik waarneem is een sterke lichaamsgeur maar misschien doe ik niet eens voor hem onder gezien de dag die zijn naam eer aan doet.

Met moeite krijg ik antwoord op enkele vragen. Maar dan komt daar toch de informatie die ik zocht. Meneer heeft last van chaos in zijn hoofd. Het maakt hem onzeker en gespannen. En meneer is angstig voor die chaos. Ik ga met hem in gedachten naar een situatie waarin hij zich wél prettig voelt. ‘Als ik een boek lees, dan word ik rustig, dan ben ik ook niet meer onzeker. Maar is dat wel goed, een boek lezen?’

Ik antwoord: ‘als u zich ontspannen wilt voelen en dat lukt door een boek te lezen, wat maakt dat u mij vraagt of ik het goed vind dat u een boek leest?’ Hij praat weer wat in losse flarden en onverstaanbaar zonder oogcontact te maken.

Ik schakel over naar het hier en nu. ‘Laten we bij zinnen komen, in de zintuigen’ zo ga ik verder. Ik vraag hem wat hij hoort en het lukt hem dat verstaanbaar te benoemen. De muziek die duidelijk aanwezig is op het festival terrein noemt hij niet. Ook niet bij herhaaldelijk vragen over wat hij zoal nog meer hoort.

Dan zeg ik: ‘de muziek?” Hij: ‘ja die hoor ik maar dan word ik meteen weer druk in mijn hoofd’. ‘

Ik: ‘Ah, oké daarom noemde u dat niet?’ ‘Toch is het mogelijk om te luisteren zonder er iets met uw hoofd mee te hoeven doen. U hoeft er verder niks mee, u kunt het gewoon horen’.

Hij blijft stil en luistert zichtbaar, hij ontspant wat in zijn gezicht en we krijgen voor het eerst oogcontact.

We gaan nog verder met de zintuigen-oefening en dan ineens is het schichtige weer terug. Hij vraagt: ‘maar eh, denkt u dat ik dit ook straks thuis kan?’ Ik: ‘u hoeft niet angstig te zijn dat de chaos terug keert want die keert terug, daar kunt u zeker van zijn’ ‘Wat u ook weet is dat u rust in uzelf heeft en daar naartoe kunt’ ‘dat kunt u door een boek te lezen of hier naartoe te gaan, dus blijkbaar bent u bezig met dát op te zoeken wat u een goed gevoel geeft!’ ‘De chaos zal absoluut blijven terug komen voorlopig én u bezit de mogelijkheid om de rust weer te vinden’.

We evalueren en ik vraag hem hoe hij zich voelt. Hij zit er zichtbaar ontspannen bij, een open blik, rustig kan hij me aankijken en hij praat verstaanbaar. Dit is precies zoals hij zich voelen wil. Hij geeft me een hand en ik vertel hem dat hij naar mijn idee mooie contacten aan kan gaan met anderen als hij zich zo fijn in contact met zichzelf voelt.

Een bijzonder moment in de tent.Happytipi

Categorieën
Blog

Klaagvrij

Het is zondag. Een dag vol aandacht voor kinderen en andere activiteiten waarbij ik mijn aandacht aan anderen geef. In de namiddag begint het klagen in mijn hoofd, zeurderig. Snel schakel ik over naar mijn onderliggende wens: samen met fijn gezelschap, los van het gezin, wat eten in mijn stad Haarlem. Het is thuis snel geregeld en ik stap op mijn fiets, mijn telefoon checkend of de ge-appte mensen kunnen komen als gezelschap. Reactie blijft uit. Vlak voor sluitingstijd stap ik ‘By Lima‘ binnen, een hotspot in Haarlem met heerlijke thee. Twee bekenden begroeten me enthousiast: ‘we hebben het nét over je!’. Er ontstaat een geanimeerd gesprek over talenten verbinden en ik bedenk ter plekke dat we daar een inspiratie-avond voor kunnen organiseren. Ze zijn verrast en enthousiast over dit voorstel. Ik merk dat het mij verbaast dat mensen verrast zijn als ik een mogelijkheid zie om wensen in daden om te zetten.

Talenten verbinden, geloven in mogelijkheden.. dat maakt happy!

Ik reken af en fiets naar een stampvol Dodici achter de Grote Markt. Een geweldige keuken hebben ze daar al jaren. Aan de grote tafel bij het raam is nog net 1 stoel vrij. Ik pak mijn schrift erbij voor mijn boek-in-wording over een klaagvrij bestaan. Ik kies de overheerlijke ravioli met walnoten, een thee, water en een rode port. Met mijn drankjes voor mij en mijn schrift in de aanslag mijmer ik wat voor me uit. Veel komt er niet van schrijven nu. Ik piel wat op mijn telefoon.

Dan eerst eten, smullen!

Naast mij zit een gezelschap te praten over het verdelen van de rekening. Ze moeten er zelf om lachen en ik lach mee. Dan raken we in gesprek over klaagvrij leven. Eén van de heren vertelt me dat hij net nog zei dat hij vond dat de bediening zo laat de borden afhaalde. Nu beseffende dat het negativiteit in de groep veroorzaakt en het vrij nutteloos is. Het is het begin van een super leuke avond met geweldig gezelschap, precies wat ik voor ogen had deze avond. Ik bestel een rondje voor ze en een zoete lekkernij om te delen. Nog zeker 1,5 uur zijn we in gesprek. De drankjes zijn halverwege op als ik me hardop afvraag of de bestelling van de lekkernij is doorgekomen. Ik sta op en vraag aan de bar of onze bestelling er nog bij mag komen. De ober zegt: ‘ik maak het meteen in orde!’. Voor mij een normale handeling maar doordat we bewust dit onderwerp bespreken zie ik ineens dat het onderdeel uitmaakt van mijn eigen training in klaagvrij leven.

Ik fiets naar huis en denk: ‘ik ben weer helemaal MIJ’! Vol inspiratie voor mijn boek, gegeven door dit geweldige gezelschap terwijl ik heerlijk ben verwend met lekker eten en drinken.

Op je gezondheid!