SandraBrandt.nl

Categorieën
Blog

Stress door gebrek aan lef

Teveel stress

Als intensive care verpleegkundige durfde ik mijn unieke inbreng niet voldoende te geven in mijn werk. Tezamen met mijn neiging om taken op me te nemen die anderen lieten liggen ervaarde ik zoveel stress dat ik het werk niet langer kon volhouden.

Ingeving de kop ingedrukt

Op Valentijnsdag bijvoorbeeld stond ik in de koffiekamer en had ik de ingeving om een kar klaar te maken compleet met koekjes en verse koffie voor de gezinsleden van de patiënten aan de beademing. Ik zag me ermee door de klapdeuren naar binnen komen als grote verrassing.

Doorbreken van patronen

Maar de klapdeuren werden normaliter alleen voor een acuut geval gebruikt als een patiënt zo snel mogelijk naar de operatiekamer moest bijvoorbeeld. Daarnaast was het gebruikelijk op deze afdeling om op de achtergrond te blijven tijdens het bezoekuur.

Er kwam ook nog eens bij dat de sfeer onder de collega’s erg ingetogen was deze ochtend.

Kortom: ik durfde niet. De ingeving die ik had zou de sfeer doorbreken. Terwijl dat juist de bedoeling was omdat ik volledige en liefdevolle aandacht wilde geven aan de familieleden. Toch stopte ik mijn ingeving weg, liet de koffiekar leeg achter en nam de gebruikelijke deur naar de intensive care om me ingetogen bij mijn collega’s te voegen. Het ontbrak me aan lef en ik heb er nu, 20 jaar later, nog spijt van.

Altijd eigen baas

Uiteindelijk zijn we allemaal baas over onze tijd. Of niet? Lang heb ik het niet geloofd. Toen zag ik het zo: het grootste deel van de week bestaat uit ‘de baas z’n tijd’ en daarnaast heb je ‘je eigen tijd’ wat overigens vol kan zitten met ‘verplichtingen’. Dat beeld werd voortdurend bevestigd om mij heen.

Maar hoe meer ik besef dat we maar één leven hebben en het voor mijn lieve connecties ook zomaar over kan zijn, hoe meer mijn missie zich laat zien.

‘Mensen wakker kussen opdat de kostbare levenstijd naar werkelijke tevredenheid wordt ingevuld’.

En ‘werkelijk’ is dat wat we voelen dat klopt. Dus in contact met zowel het hoofd als het hart. En ‘tevredenheid’ betekent niet een voortdurend zoeken naar een staat van gelukkig-zijn. Het betekent ook niet dat we alle moeilijke situaties en beslissingen uit de weg moeten gaan. Tevredenheid betekent het gevoel wat je krijgt als je kijkt naar je leven nu en ziet dat dat oké is op dit ene moment wat IS. En hoe mooi is het als we meer van deze mini momentjes van wérkelijke tevredenheid verzamelen!

Verzamel kostbare mini momentjes van wérkelijke tevredenheid.

Euthanasie

Vijf jaar geleden kon mijn vader verlost worden uit zijn lijden middels euthanasie. Ik besloot de 24 uur voorafgaande aan hét moment compleet in contact met ieder nieuw moment te beleven én dat ik zou luisteren naar dat wat er nodig was in ieder nieuw moment.

Telkens als de angst me naar de strot greep was dat omdat ik dacht aan de dag erna waarop ‘het spul’ zou worden aangehangen. Ik gebruikte deze momenten om mezelf tot de orde te roepen en weer terug in het hier en nu te komen.

Geen spijt

24 uur lang deed ik wat ik mezelf had opgedragen. Nu 5 jaar later heb ik een heel goed gevoel over deze tijd. Ik heb nauwelijks stress ervaren en heb van niets spijt.

Waarom had ik nu wel het lef om te luisteren naar mijn ingevingen en jaren daarvoor als verpleegkundige op de intensive care niet? Was het omdat het een letterlijke kwestie van leven en dood was? Dat heeft zeker geholpen denk ik.

Ingevingen op waarde schatten

Hoe zou het zijn als we niet hoeven te wachten op een moment als deze om open te zijn voor onze ingevingen en die op waarde schatten? En om het lef te hebben hier wat mee te doen?

Eva Jinek in gesprek met Hansje Bunschoten zei zoiets als: ‘Je zou willen dat je het niet nodig hebt om terminaal verklaard te worden voordat je tot de o zo belangrijke inzichten komt.’

Afzien is beter

Fascinerend hoe we onze kostbare tijd besteden op een manier die vaak niet in lijn is met wat er werkelijk klopt voor ons.

Misschien heb je (onbewust) geleerd, net als ik, dat hard werken en afzien beter is dan plezier maken en op gevoel keuzes maken.

In een live presentatie van Bram Bakker bij ‘Check je Werkstress’ werd snel duidelijk dat het van belang is om weer terug in het lichaam te komen zodat je de belangrijke signalen van teveel stress kunt opmerken. ‘Laat meer en meer los wat je energie kost en voeg toe wat je energie geeft.’ aldus Bram in gesprek met de kijker over burn-out.

Klaagvrij én oprecht

En je kunt ieder moment opnieuw kiezen. Vullen we ons gesprek met negatieve energie? Blijven we klagen? Of proberen we eens wat anders en vragen we elkaar naar het mooiste momentje van de dag? Wat is er de afgelopen week gebeurd waar we meer van willen?

Voel je je slecht en is je neiging om erover te klagen? Probeer eens klaagvrij te blijven en toch recht te doen aan je onderliggend gevoel. Wat gebeurt er dan?

Als we aannemen dat de tijd die we hebben toch echt in onze handen ligt, wat zouden we dan nu doen of laten? Wat zouden we eens willen uitproberen, gewoon speels kijken als zijnde experiment?

Laten we onszelf meer en meer toestaan om te genieten, plezier te maken en vanuit liefde te kijken naar het leven. Sta vaker stil bij je successen. Dat kan zelfs met een discolamp op het werk aldus Arjen Boekhold.


Dit artikel schreef ik voor het Linkedin platform en kun je dus ook hier vinden.

Categorieën
Blog

Media detox

Vandaag is dag 9 ingegaan van mijn media detox. Dat betekent dat ik geen berichten lees, kijk of beluister wat we onder ‘nieuws’ verstaan. En verder ook geen kritische geluiden hierover of social media (behalve voor het maken van eigen berichten).

In het dagelijks leven betekent het dat ik de radio alleen aan heb als er muziek te horen is, anders doe ik het uit. Ik kijk geen tv of nieuwszenders anderszins. De telefoon gebruik ik alleen voor whats app, de school app of om te bellen. Wat er dan overblijft? We kennen het eigenlijk niet meer.

Contacten in real life

Ik nodig regelmatig iemand uit om in mijn fijne keukentje een lekker, voedende zelfgemaakte lunch te komen eten. Of aan te schuiven in mijn tuinhuisje in de avond waar we ook nog wat in de tuin werken. Ik spreek af voor een coffee-to-stay op de stoep bij de favoriete koffietent met twee of drie fijne vrouwen.

Rust

Door de media detox zijn er nog nauwelijks angst gestuurde prikkels van buiten. Dat heeft direct positief effect. Er is rust in mijn systeem. De overprikkelde cortex komt tot rust. Dat zorgt dat er meer tijd is om te voelen

Intuïtief sterk én voeding hand in hand

Door rust in mijn systeem en het contact met mijn lichaam (anders dan als er telkens angst /onrust is) heeft een versterkend effect op mijn gezondheid. Ik ga op tijd naar bed want ik blijf niet hangen achter beeldschermen. Ik voel wat ik nodig heb qua voeding met m’n hele lichaam in plaats van het reactieve handelen vanuit die overprikkelde cortex in m’n brein. Door een beetje zelfstudie en bezoek aan artsen voor leefstijlgeneeskunde én vooral door zélf te voelen merk ik hoeveel voeding voor ons doet. En ook het uren niet eten. Door drie dagen alleen dát te eten wat écht klopt voor me voel ik al dag en nacht verschil in helderheid. In voelen, in intuïtief sterk worden, in volgen wat écht klopt ook op alle andere vlakken.

Podcast Lienek van de GriendtKortom:

Door de media detox is er iets anders, cruciaal voor mijn gezondheid, toegenomen en dat is de voeding op fysiek, mentaal en sociaal vlak. Goed voor mezelf en dáármee voor de ander. Ik heb meer wáre aandacht, een helder luisterend oor omdat ik rustiger in mezelf aanwezig kan zijn. Ik zal eerder een (intuïtieve) massage voorstellen aan mijn kinderen maar ook aan mensen om me heen die dat kunnen gebruiken.

Sterker nog, ik heb maar meteen doorgepakt en vanaf mei een praktijkruimte tot mijn beschikking om anderen te helpen zakken. Voor hen die zichzelf soms net een wandelend hoofd voelen, disconnected met zichzelf. Overprikkeld en zoekend naar innerlijke rust.

Ik geloof dat we zodoende veel beter voor onze gezondheid kunnen zorgen en daarmee ook veel betekenen voor de mensen om ons heen.

 

 

Lieve groet,

Sandra

Categorieën
Blog

Stuurloos met kids versus varen op koers

De scholen blijven nog even dicht en je doet wat je kunt. Maar het lijkt nooit genoeg. Het schoolwerk wat online via meerdere kanalen binnenkomt is niet meer te behappen. Zeker in combinatie met je eigen werk en meerdere kinderen thuis. En dan nog de lading berichten van de school-groepsapp(s!) met dankwoorden over verjaardagskaarten, vragen over een zieke juf en foto’s van leuke knutselwerkjes aan het raam en bouwwerken in de tuin. Terwijl jij al blij bent als er überhaupt iets wordt gelezen en gerekend op een dag. Het is niet meer bij te benen en je raakt meer en meer gefrustreerd. Ook je kinderen zijn gestrest omdat hun schoolwerk niet op tijd af komt. Tot overmaat van ramp kom je er net achter dat je wéér een online meeting met de juf hebt gemist. De fijne sfeer is ver te zoeken. Heel ver.

Verlangen naar hoe het was  

Waar zijn de tijden gebleven dat de wekker altijd te vroeg ging? Waar je gespannen het ochtendritueel doorliep om maar op tijd richting school te kunnen? School, je weet wel: de plek met mensen waarbij lesgeven wél hun vak is. Verlang jij ook terug naar het moment daar bij het klaslokaal, nog net voor de deuren sluiten, waar je je kinderen knuffelt en jullie nog één keertje zwaaien naar elkaar? Om vervolgens, langs voorbijspurtende ouders, terug te lopen naar je auto. De plek waar je neerploft, je schouders ontspannen en je blij bent dat alles weer binnen de tijd gelukt is en je werkdag kan beginnen? Ja? Uhm… NEE!  

Weet je, we klagen in iedere situatie. Nu en toen. Het is goed om te kijken wat er voor klagen in de plaats kan komen als je wel oprecht wilt blijven, ook in gedachten. En hier komt het antwoord, die helaas tevens een dooddoener is: ultieme zelfzorg.  

Boost je creativiteit  

Waarom ultieme zelfzorg? Omdat het ervoor zorgt dat jij goed in je vel zit en omdat het je lucht en vrolijkheid geeft. Dat is essentieel om creatief te zijn en open te staan voor inspiratie. Want reken maar dat dat nodig is in deze tijd. Het is per slot van rekening onze eerste keer, dat omgaan met een pandemie zo dichtbij huis, zo plotseling. 

Bellen met de juf 

Dus is het zaak om je koers te bepalen, je intentie neer te zetten. Die is toch niet: elke dag al het schoolwerk af? Nee, die is: een fijne tijd hebben en prettig bezig zijn. En juist nu mooie momenten verzamelen! Want we zullen er met z’n allen ons leven lang op terugkijken. Focus dus op hoe je je wél wilt voelen en je krijgt direct praktische ideeën om het te realiseren. Je belt bijvoorbeeld de juf om te delen hoe moeizaam het vorige week ging en wanneer het je echt teveel werd. Je vertelt over je nieuwe koers, over je focus op ontspanning en plezier van waaruit je het schoolwerk oppakt. Dan is er een luisterend oor en samen vinden jullie overeenkomsten waardoor je weer vol goede moed een nieuwe week kunt starten. Daarbij kan je dochter direct dat gemiste contactmomentje met de juf inhalen. Het kan fijner zijn dan je dacht. 

Zodra je dagelijks stilstaat bij de nieuwe koers met je kinderen en ultiem voor jezelf zorgt, zul je zien dat alles anders aanvoelt. Niet alleen het schoolwerk, maar ook het werken, klussen en tuinieren voelt anders. Het kan zijn dat je je afvraagt: ultiem voor mezelf zorgen, hoe dan? Misschien lijkt het zelfs onmogelijk. Sta dan eens stil bij jezelf en bedenk: op welke dagen was het fijn? Of op welke momenten ging het zoals je had gehoopt? Op welke momenten voelde je je ontspannen en had je plezier? Wat deed je toen anders? Probeer drie dingen te vinden die de basis vormden voor dat gevoel en pas ze direct toe! Voor de een is dat misschien een kwartier eerder opstaan om te mediteren in een nog heerlijk stil huis. Zelf ben ik gebaat bij een rondje hardlopen voor het ontbijt. Ik laat de drie kinderen thuis en ren welgeteld 5 minuut en 20 seconden! Dat doe ik nu al een jaar en het geeft me een boost waardoor ik de rest van de dag ook gezonde keuzes maak. Qua voeding bijvoorbeeld . Zie ook het filmpje zorgen voor jezelf waarin ik hier dieper op inga. Een keer extra douchen helpt mij ook om te ontspannen. Wanneer pak ik die extra douchetijd? Als oma via FaceTime tafels oefent met de twee oudsten of als opa een dictee geeft over mevrouw Knotje. Heb jij misschien nog goede tips waar jouw hele gezin baat bij heeft? Deel ze met de klaagvrije maandag club op Facebook! Ik zie ernaar uit! 

 

Lees ook Sandra’s eerdere blog: Een pas op de plaats brengt je verder 

Over de auteur

Sandra Brandt is naast moeder van 3 kinderen en inmiddels ook verzorgende voor dementerenden ook auteur van Klaagvrije maandag (jan.2020) waarin ze 7 sleutels voor een rijker behandelt. Een boek vol:

  • doorleefde wetenschap over ons zenuwstelsel en gedrag
  • weetjes over hersenwerking
  • praktische oefeningen met bestaande modellen zoals: kernkwadrant, cirkel van invloed en de roos van Leary

Wil jij dit boek persoonlijk gesigneerd? Zet bij je bestelling 3 woorden uit je hart zodat ze het persoonlijk voor je kan signeren.

 

Categorieën
Blog

Jouw rustpunt heb je bij je

Jouw rustpunt heb je bij je

Zit je in zwaar weer in je leven dan sta je voor de keuze: je laat je gek maken of je kiest voor je eigen wijsheid. Eenmaal raden waar de keuze naartoe gaat doorgaans? Juist. Je gek laten maken. Want dat zijn we doorgaans gewend.

Klaagvrij in moeilijke tijden

We zijn human doings in plaats van human beings, gewend om door te gaan tot het af is, het druk te hebben … al was het alleen al in ons hoofd. Totdat je in té zwaar weer komt. Heftig genoeg om die andere keuze te moeten maken namelijk: je eigen wijsheid volgen. En dus stoppen met door jakkeren want dat gaat voelbaar ten koste van jezelf.

En zo komt er, middenin de gekte, rust in de tent. Je bent niet langer meer overgeleverd aan ‘de situatie’ aan ‘dat wat je allemaal moet doen’.

Hoe fijn is het om nú alvast te oefenen met het creëren van die rust. Nog vóór je in té zwaar weer komt. Het is je eigen keuze. Je rustpunt heb je bij je. Altijd. Bij mij is het voelbaar in een ontspannen buik, onder mijn navel én net iets vóór mijn buik. Inmiddels ben ik de challenge aangegaan om een jaar lang iedere dag hierop af te stemmen. Ik zit in dag 5. En wat een genot! Nu ik dat gevoel als doel neem in de dag laat ik me minder gauw uit de tent lokken, zijn er minder irritaties, blijf ik echt contact voorop stellen boven alle to-do’s en geniet ik vele malen meer van de zon en de regen.

Tip voor thuis

Ga er even voor zitten, of liever liggen. Zak erin. Haha, zak d’r in! Ja juist. Schouders een meter omlaag, zakken in je billen, voel je gewicht op de grond. Word je gewaar van een ontspannen buik. Blijf zitten of liggen tot je het voelt. Word je er onrustig van omdat je het niet kan vinden? Stap op, doe je ding en begin op nieuw. Aan het eind van de dag heb je het heus gevonden. En dan de uitdaging…. blijf in tune.

Workshop: Jouw rustpunt heb je bij je

5 Oktober is in Haarlem de Workshop: ‘Jouw rustpunt heb je bij je’.

voor hen die:
– in zwaar weer zit
– te druk in het hoofd is
– te weinig tijd/prioriteit aan zichzelf geeft

Waardebepaling achteraf, iedere bijdrage waardeer ik ten volle.
Je gaat naar huis met praktische handvatten en bent direct al een ander mens 

Interesse? Mail naar info at sandrabrandt.nl

 

Klaagvrij Leven Magazine

Klaagvrij Leven Magazine

Wil je meer lezen hoe anderen het heft in eigen hand namen en van de regen naar de zon lopen? Een bijzondere kijk op slachtoffer- en daderschap van Karin die slachtoffer werd van seksueel misbruik, maar ook het lange interview met de 80 jarige Nellie die in de bloei van haar leven zit… Het nieuwste Klaagvrij Leven Magazine is uit! Bestel ‘m hier.

Categorieën
Blog

Stress door gebrek aan lef

Teveel stress

Als intensive care verpleegkundige durfde ik mijn unieke inbreng niet voldoende te geven in mijn werk. Tezamen met mijn neiging om taken op me te nemen die anderen lieten liggen ervaarde ik zoveel stress dat ik het werk niet langer kon volhouden.

Ingeving de kop ingedrukt

Op Valentijnsdag bijvoorbeeld stond ik in de koffiekamer en had ik de ingeving om een kar klaar te maken compleet met koekjes en verse koffie voor de gezinsleden van de patiënten aan de beademing. Ik zag me ermee door de klapdeuren naar binnen komen als grote verrassing.

Doorbreken van patronen

Maar de klapdeuren werden normaliter alleen voor een acuut geval gebruikt als een patiënt zo snel mogelijk naar de operatiekamer moest bijvoorbeeld. Daarnaast was het gebruikelijk op deze afdeling om op de achtergrond te blijven tijdens het bezoekuur.

Er kwam ook nog eens bij dat de sfeer onder de collega’s erg ingetogen was deze ochtend.

Kortom: ik durfde niet. De ingeving die ik had zou de sfeer doorbreken. Terwijl dat juist de bedoeling was omdat ik volledige en liefdevolle aandacht wilde geven aan de familieleden. Toch stopte ik mijn ingeving weg, liet de koffiekar leeg achter en nam de gebruikelijke deur naar de intensive care om me ingetogen bij mijn collega’s te voegen. Het ontbrak me aan lef en ik heb er nu, 20 jaar later, nog spijt van.

Altijd eigen baas

Uiteindelijk zijn we allemaal baas over onze tijd. Of niet? Lang heb ik het niet geloofd. Toen zag ik het zo: het grootste deel van de week bestaat uit ‘de baas z’n tijd’ en daarnaast heb je ‘je eigen tijd’ wat overigens vol kan zitten met ‘verplichtingen’. Dat beeld werd voortdurend bevestigd om mij heen.

Maar hoe meer ik besef dat we maar één leven hebben en het voor mijn lieve connecties ook zomaar over kan zijn, hoe meer mijn missie zich laat zien.

‘Mensen wakker kussen opdat de kostbare levenstijd naar werkelijke tevredenheid wordt ingevuld’.

En ‘werkelijk’ is dat wat we voelen dat klopt. Dus in contact met zowel het hoofd als het hart. En ‘tevredenheid’ betekent niet een voortdurend zoeken naar een staat van gelukkig-zijn. Het betekent ook niet dat we alle moeilijke situaties en beslissingen uit de weg moeten gaan. Tevredenheid betekent het gevoel wat je krijgt als je kijkt naar je leven nu en ziet dat dat oké is op dit ene moment wat IS. En hoe mooi is het als we meer van deze mini momentjes van wérkelijke tevredenheid verzamelen!

Verzamel kostbare mini momentjes van wérkelijke tevredenheid.

Euthanasie

Vijf jaar geleden kon mijn vader verlost worden uit zijn lijden middels euthanasie. Ik besloot de 24 uur voorafgaande aan hét moment compleet in contact met ieder nieuw moment te beleven én dat ik zou luisteren naar dat wat er nodig was in ieder nieuw moment.

Telkens als de angst me naar de strot greep was dat omdat ik dacht aan de dag erna waarop ‘het spul’ zou worden aangehangen. Ik gebruikte deze momenten om mezelf tot de orde te roepen en weer terug in het hier en nu te komen.

Geen spijt

24 uur lang deed ik wat ik mezelf had opgedragen. Nu 5 jaar later heb ik een heel goed gevoel over deze tijd. Ik heb nauwelijks stress ervaren en heb van niets spijt.

Waarom had ik nu wel het lef om te luisteren naar mijn ingevingen en jaren daarvoor als verpleegkundige op de intensive care niet? Was het omdat het een letterlijke kwestie van leven en dood was? Dat heeft zeker geholpen denk ik.

Ingevingen op waarde schatten

Hoe zou het zijn als we niet hoeven te wachten op een moment als deze om open te zijn voor onze ingevingen en die op waarde schatten? En om het lef te hebben hier wat mee te doen?

Eva Jinek in gesprek met Hansje Bunschoten zei zoiets als: ‘Je zou willen dat je het niet nodig hebt om terminaal verklaard te worden voordat je tot de o zo belangrijke inzichten komt.’

Afzien is beter

Fascinerend hoe we onze kostbare tijd besteden op een manier die vaak niet in lijn is met wat er werkelijk klopt voor ons.

Misschien heb je (onbewust) geleerd, net als ik, dat hard werken en afzien beter is dan plezier maken en op gevoel keuzes maken.

In een live presentatie van Bram Bakker bij ‘Check je Werkstress’ werd snel duidelijk dat het van belang is om weer terug in het lichaam te komen zodat je de belangrijke signalen van teveel stress kunt opmerken. ‘Laat meer en meer los wat je energie kost en voeg toe wat je energie geeft.’ aldus Bram in gesprek met de kijker over burn-out.

Klaagvrij én oprecht

En je kunt ieder moment opnieuw kiezen. Vullen we ons gesprek met negatieve energie? Blijven we klagen? Of proberen we eens wat anders en vragen we elkaar naar het mooiste momentje van de dag? Wat is er de afgelopen week gebeurd waar we meer van willen?

Voel je je slecht en is je neiging om erover te klagen? Probeer eens klaagvrij te blijven en toch recht te doen aan je onderliggend gevoel. Wat gebeurt er dan?

Als we aannemen dat de tijd die we hebben toch echt in onze handen ligt, wat zouden we dan nu doen of laten? Wat zouden we eens willen uitproberen, gewoon speels kijken als zijnde experiment?

Laten we onszelf meer en meer toestaan om te genieten, plezier te maken en vanuit liefde te kijken naar het leven. Sta vaker stil bij je successen. Dat kan zelfs met een discolamp op het werk aldus Arjen Boekhold.


Dit artikel schreef ik voor het Linkedin platform en kun je dus ook hier vinden.